ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ
Σε όλο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, διάφορες Προτεσταντικές ομάδες άρχισαν να αναρωτιούνται γιατί οι εκκλησίες τους δεν φαίνεται να παρουσιάζουν την ίδια δυναμική, την ίδια πίστη, την γεμάτη χριστιανισμό ζωή, όπως φαίνεται στην πρώτη αποστολική Εκκλησία της Καινής Διαθήκης. Πολλοί από αυτούς τους πιστούς αναζήτησαν ειλικρινά τον Θεό μέσα από την φλογερή προσευχή και την προσωπική θυσία.
Σ’ αυτό το πλαίσιο οι άνθρωποι άρχισαν να έχουν εμπειρίες με βιβλικές και πνευματικές δωρεές.
Αυτοί οι πρωτοπόροι Πεντηκοστιανοί ήταν πεινασμένοι για αυθεντικό χριστιανισμό, και η κίνηση αυτή έμοιαζε στην έμπνευση και στη διδασκαλία με τις προηγούμενες πνευματικές αναζωπυρώσεις, όπως η πρώτη μεγάλη αναζωπύρωση (1730-1740) και η δεύτερη μεγάλη αναζωπύρωση (1800-1830),. Οι ίδιοι που προσδιορίζονται στην παράδοση των μεταρρυθμιστών όπως ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο John Wesley, και ο Dwight L. Moody.
Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Ένα από τα κεντρικά σημεία του αναδυόμενου κινήματος της Πεντηκοστής ήταν γνωστή ως η αναζωπύρωση της Azusa Street (1906-1909). Ήταν μια απίθανη τοποθεσία για ένα γεγονός που θα αλλάξει το πρόσωπο του Χριστιανισμού. Το καλοκαίρι του 1906, αναζωπύρωση ξέσπασε στο εκκλησίασμα της νεοσυσταθείσας εκκλησίας, στο υπόγειο μιας συνάθροισης της «Αποστολικής Πίστης» στην οδό Azusa Street Νο 312 στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια. Οι κριτικοί επιτέθηκαν στο εκκλησίασμα, επειδή ο Αφρο-Αμερικανός ιεροκήρυκας-ποιμένας, William J. Seymour, κήρυξε τη φυλετική συμφιλίωση και την αποκατάσταση της πνευματικής ζωής όπως στην πρώτη αποστολική εκκλησία. Η αναζωπύρωση έγινε σύντομα μια τοπική αίσθηση, στη συνέχεια, προσέλκυσε χιλιάδες πιστούς από όλο τον κόσμο.
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙΝΗΣΗΣ “Assemblies of God”
Δεδομένου ότι η αναζωπύρωση αυτή εξαπλώθηκε γρήγορα, πολλοί πιστοί αναγνώρισαν την ανάγκη για μεγαλύτερη οργάνωση και υπευθυνότητα. Έτσι ιδρύθηκε στο Hot Springs, Αρκάνσας την 2 Απριλίου 1914 ο ιεραποστολικός οργανισμός «Assemblies of God» για την προώθηση της ενότητας και δογματικής σταθερότητας, και για να συντονίσει ιεραποστολές σε όλο τον κόσμο με σκοπό την και άλλοι άνθρωποι να πιστέψουν στον Θεό.
Σε μια από αυτές τις ιεραποστολές για την Ελλάδα ιδρύθηκε στην οδό Αιόλου 70, στην Αθήνα εκκλησία Πεντηκοστής. (1960-1965)
ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ «Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής»
Το έτος 1965, Ο Λεωνίδας Φέγγος με μια ομάδα εκατόν είκοσι πιστών θέλησαν να ακολουθήσουν τον αυθεντικό χριστιανισμό όπως αυτός εκφράζεται από την ζωή της πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας. Έτσι με μοναδικό καταστατικό δογματικής πίστης το ευαγγέλιο, και μοναδικό στόχο να ζήσουν την αυθεντική χριστιανική ζωή των πρώτων αποστολικών αιώνων το 1965 ιδρύθηκε η «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής» στην οδό Ευπόλιδος στην πλατεία Κοτζιά.
Η σημασία των λέξεων του ονόματος είναι:
«Ελευθέρα»: διότι είναι αυτοκέφαλη, δηλαδή δεν εξαρτάται ούτε δογματικά αλλά και ούτε οικονομικά από καμία άλλη οργάνωση ή ιεραποστολή ελληνική ή εξωτερικού.
«Αποστολική»: διότι ο στόχος της είναι η λειτουργία της και η ζωή της να ταυτίζεται με την εκκλησία των αποστόλων του Ιησού Χριστού.
«Εκκλησία»: διότι θέλει να αποτελεί το «σώμα Χριστού»
«Πεντηκοστής»: διότι αποδέχεται την έκχυση του Αγίου Πνεύματος όπως έγινε στα πρώτα αποστολικά χρόνια, και στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν»{Ιωαν.6-13}
Το 1967 η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, είχε περισσότερα από 200 μέλη, και ήταν πλέον η μεγαλύτερη Πεντηκοστιανή συνάθροιση στην Ελλάδα. Σύντομα, οι εκκλησίες του ΝέουΨυχικού υπό την διαποίμανση του Δημήτριου Περιάλη, και του Λευκαδιτίου Λωρίδας εντάχθηκαν στην Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής. Στα Βάγια κάποιοι πιστοί που ήδη βρίσκονταν στην τοπική «Assemblies of God» ενώθηκαν με την Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, συγκροτώντας νέα συνάθροιση. Στην Νίκαια συγκροτήθηκε νέα εκκλησία με υπεύθυνο, τον μέχρι σήμερα ποιμένα της, Νίκο Νικολακόπουλο.
Το 1968 συγκροτήθηκε εκκλησία στη Νάξο. Το1969, στο Στρατώνι Χαλκιδικής. Το 1969, στην Κόρινθο, κάποιοι πρώην Μάρτυρες του Ιεχωβά, ξεκίνησαν την εκεί τοπική εκκλησία. Το 1970 ιδρύθηκε η εκκλησία της Θεσσαλονίκης, η οποία αποτέλεσε το κέντρο για την εξάπλωση της Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής στην βόρεια Ελλάδα.
Από τον Σεπτέμβριο του 1974 υπήρχε μια μεγάλη αναζωπύρωση και έκχυση του Αγίου Πνεύματος ιδίως στους νέους της εκκλησίας. Ήταν μία περίοδος έντονης αύξησης για την εκκλησία των Αθηνών, η οποία το 1975 μετακόμισε σε κτίριο στην οδό Σωκράτους. Μετά από πέντε χρόνια, το 1981, η εκκλησία μεταφέρθηκε στην οδό Σοφοκλέους 52, στην Αθήνα σε ιδιόκτητη αίθουσα στον 1ο όροφο χωρητικότητας 500 ατόμων, στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα.
